Η ιστορία της Επεμβατικής Ακτινολογίας ξεκινά όταν ο Σουηδός Ακτινολόγος Sven Ivar Seltinger
το 1953 δημοσιεύει μια μέθοδο, για τον διαδερμικό αρτηριακό καθετηριασμό. Από τότε άνοιξε η πόρτα για τις αγγειογραφίες και γεννήθηκε η Επεμβατική Ακτινολογία.
Από τότε η εξέλιξη ήταν ραγδαία και τα κυριότερα σημεία αναφοράς ήταν τα εξής:
1964: Η πρώτη αγγειοπλαστική
1966: Γίνεται ο πρώτος εμβολισμός όγκου
1967: Γίνεται η πρώτη εκλεκτική έκχυση φαρμάκων σε αιμορραγία του πεπτικού.
1970: Διαδερμική αφαίρεση λίθων από τον κοινό χοληδόχο πόρο.
1974: Θρομβόλυση, για την αντιμετώπιση αρτηριακής εμβολής.
1977-1983: Εφαρμόζεται ο χημειοεμβολισμός για την θεραπεία όγκων του ήπατος.
1980: Εμφανίζονται τα πρώτα stent χοληφόρων.
1981: Εμβολισμός για αντιμετώπιση τραύματος στον σπλήνα.
1982: Πρώτη εφαρμογή του TIPS ( διασφαγιτιδική, διαηπατική πυλαιοσυστηματική αναστόμωση)
1983: Εμφάνιση των αυτοεκτεινόμενων stent.
1984: Πρώτη Σπονδυλοπλαστική
1990: Θερμοκαυτηρίαση όγκων ήπατος.
1991: Τοποθέτηση stent grafts σε ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής.
1994: Εκτεινόμενα με μπαλόνι stent καρωτίδων.
Σήμερα υπάρχει μια πληθώρα υλικών τα οποία χρησιμοποιούνται από τους Επεμβατικούς Ακτινολόγους, ενώ ακόμη εξελίσσονται διάφορες τεχνικές για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα.
Οι εταιρείες παραγωγής διαφόρων υλικών επενδύουν πολλά χρήματα στην εξέλιξη των προιόντων τους, πράγμα που σημαίνει ότι η εξέλιξη των πραγμάτων είναι προς την “ελάχιστη επεμβατική θεραπεία”. (minimal invasive therapy)
