Βιοψία οργάνων

Είναι μια εξέταση κατά την οποία ο γιατρός αποσπά ένα μικρό δείγμα ιστού με μια μικρή τομή υπό τοπική αναισθησία.

Η βιοψία χρειάζεται ώστε ένα κομμάτι ιστού να ελεγχθεί στο μικροσκόπιο. Αυτό βοηθά το γιατρό να κάνει ακριβή διάγνωση. Όταν υπάρχει διάγνωση δίνεται η σωστή θεραπεία.

Οι επιπλοκές είναι σπάνιες. Παρόλα αυτά μπορεί να συμβούν κάποια όπως π.χ. βλάβη στο όργανο στο οποίο γίνεται η βιοψία ή σε κάποιο άλλο, γειτονικά σε αυτό. Η πιθανότητα επιπλοκής εξαρτάται απ’το όργανο στο οποίο γίνεται η βιοψία, κι ο γιατρός το εξηγεί αυτό στον ασθενή. Οι γιατροί γνωρίζουν το ενδεχόμενο να συμβεί μια εππλοκή γι’αυτό ενημερώνουν πάντα τον ασθενή, ώστε αν κάτι συμβεί, να δοθεί άμεση και κατάλληλη θεραπεία. Αν ο ασθενής πονά πολύ στην περιοχή από όπου έγινε η βιοψία ή αν δυσκολεύεται  όλο και περισσότερο να διεκπεραιώσει τις καθημερινές του εργασίες, πρέπει να ενημερώσει το γιατρό του.

Ο γιατρός και/ή ο νοσηλευτής εξηγεί τη διαδικασία στον ασθενή και απαντά σε οποιαδήποτε ερώτηση έχει ο ασθενής. Ο ασθενής υπογράφει το έγγραφο συγκατάθεσης. Ο γιατρός σημαδεύει πάνω στο δέρμα το σημείο όπου θα γίνει η βιοψία, η οποία γίνεται στο ακτινολογικό τμήμα. Ο ασθενής φορά ειδική ποδιά και ξαπλώνει σ’ένα κρεββάτι ή ένα φορείο. Γίνεται τοπική αναισθησία ώστε να μουδιάσει την περιοχή που θα γίνει η βιοψία και θα καλυθφεί η πληγή. Αν και η τεχνική μπορεί να διαφέρει σε γενικές γραμμές έχει ως εξής: μια λεπτή βελόνα εισέρχεται στην περιοχή του ενδιαφέροντος και αποσπάται μικρό κομμάτι ιστού για να μελετηθεί στο μικροσκόπιο. Η όλη διαδικασία γίνεται με τοπική αναισθησία κι ο ασθενής είναι ξύπνιος.

Πρέπει να γίνουν αιματολογικές εξετάσεις μερικές μέρες πριν την βιοψία για τον έλεγχο των χρόνων πήξεως. Αν δεν είναι φυσιολογικοί υπάρχει αυξημένος κίνδυνος αιμορραγίας. Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν ήδη κάνει υπερηχογράφημα, αξονική ή μαγνητική τομογραφία. Οι απεικονιστικές μέθοδοι αυτές απεικονίζουν την ανατομική δομή στην οποία θα γίνει η βιοψία, την έκταση της, καθώς και τις γειτονικές δομές. Αν η βιοψία αφορά κάποιο εν τω βάθει όργανο, ο ασθενής καλύτερα νά’ναι νηστικός. Παρ’ολ’αυτά αν η βιοψία αφορά κάποια επιφανeιακή δομή, ο ασθενής μπορεί να φάει και να πιει πριν την βιοψία. Καλύτερα να το συζητήσει όμως με το γιατρό. Είναι σημαντικό να συνεχίσει να λαμβάνει ο ασθενήw την αγωγή του, αν λαμβάνει κάποια, αλλά πρέπει να μιλήσει με το γιατρό γιατί ορισμένα φάρμακα ίσως χρειασθεί να τα σταματήσει.

Όταν γίνεται τοπική αναισθησία μπορεί να νιώσει ένα τσίμπημα αλλά περνάει γρήγορα. Ανάλογα με την περιοχή της βιοψίας και τη φύση της μερικοί ασθενείς ίσως νιώσιυν άβολα.Αν ο ασθενής πόνο ή οποιαδήποτε δυσφορία πρέπει να το αναφέρει στο

γιατρό ώστε να του χορηγηθεί η κατάλληλη αγωγή.

Ξαπλώνει σε κάποια συγκεκριμένη θέση ανάλογα με το που έγινε η βιοψία. Ελέγχονται τακτικά οι σφύξεις, η αρτηριακή πίεση και η θερμοκρασία. Οι περισσότεροι μπορούν να φάνε και να πιουν μετά από λίγες ώρες. Αν ήταν μια δύσκολη βιοψία, ίσως να μη γυρίσει στο σπίτι την ίδια μέρα. Οι περισσότεροι γυρίζουν σπίτι το ίδιο βράδυ αν δεν .εχουν υπάρξει επιπλοκές. Κάνει ντους την επόμενη μέρα και μπάνιο μετά από 2-3 μέρες.

Ένα αδιάβροχο κάλυμμα τοποθετείται πάνω από την περιοχή της βιοψίας το οποίο μπορεί να αντικατασταθεί, αν χρειασθεί, και το οποίο αφαιρείται μτεά από 2-3 μέρες. Την επόμενη μέρα της βιοψίας πρέπει να παραμείνει ήσυχος στο σπίτι. Ανάλογα με τη φύση της εργασίας του ασθενούς θα εξαρτηθεί κι ο χρόνος επιστροφής του σ’αυτή: αν είναι ελαφριά μπορεί να γυρίσει μετά από 2 μέρες, αν όμως είναι χειρονακτική θα χρειασθούν 7 μέρες για να γυρίσει. Απαγορεύεται η άθληση για 10 μέρες. Να αποφεύγεται η άρση βάρους.

Μπορεί να χρειασθούν ως 7 μέρες γιατί οι αναλύσεις που πρέπει να γίνουν είναι πολύπλοκες. Τα αποτελέσματα αποστέλλονται στο γιατρό ο οποίος θα τα συζητήσει μετά με τον ασθενή.